منظور از «ساده نویسی» و «سالم نویسی» را در گزارش نویسی توضیح دهید . |
گزارش همواره بر دو اصل «سادهنویسی» و «سالمنویسی» استوار است. در فرآیند «آمادهسازی گزارش»، شایسته است که بتوانیم همهی اطلاعات موجود را بررسی، ارزیابی ارزشگذاری، تجزیه، تحلیل و ... نموده و از میان آنها، «گزینش همهجانبهای از آنچه درخواست گردیده است»، آماده کنیم.
چرا میگویند گزارش، خلاصهای از اطلاعات است؟ زیرا كمتر پیش میآید که برای یک گزارش، «همه اطلاعات موجود در رابطه با آن موضوع مشخص» درخواست شود، امّا تا زمانی كه همهی اطلاعات روزآمد دربارهی موضوع گزارش را در اختیار نداشته باشیم هرگز نمیتوان گزارشی تأثیرگذار و کارآمد، آمـاده نمود. اطلاعاتی که دربارهی هر موضوعی، «دریافت و جمعآوری و . . .» میکنیم بهتر است همواره مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته و با یافتهها و اطلاعات تازه دربارهی همان موضوع، جایگزین گردد زیرا هیچ کس نمی پسندد که مطالب موجود در متن گزارش، کهنه و قدیمی باشند. به عبارت دیگر، مطالب موجود در متن یک گزارش، بهتر است «زنده و پویـا» Dynamic باشند چون با مطالب «راکد» و «ایستا» Static نمیتوان «گزارشی حرفهای و کارآمد» ساخت.